27 Mayıs 2015 Çarşamba

Aidiyet Duygusu

             Doğduğumuz andan itibaren bir yere aitiz. Nerede hangi ülkede, hangi şehirde, hangi mahallede, hangi ailede doğdu isek ona aitiz. O bütünün bir parçası olarak dünyaya geliriz. Orayı benimseriz. İnsan zaten bir yere ait olmalıdır ki boşlukta hissetmesin. Dünya'ya ait varlıklarız.
              Aidiyet duygusu insanda benimsetme ve önem verme duygularını harekete geçirir. Ait olduğumuz yeri, şeyi benimseriz ve ona değer veririz. Kendi seçimlerimiz dışında oluşmuş olan ailemizi de bu duygudan dolayı kötü dahi olsalar ,sevmesek bile korur kollarız. Bu da aidiyet duygusunun ne kadar önemli olduğunu apaçık ortaya seriyor.
              İş hayatımızda da yeri büyüktür bu duygunun. Çalışan bir birey için iş yerinde sadece o günü bitirip, maaşını almak ise hedef bu iş yerinin aleyhinedir. Çalıştığı kurumu benimseyip,kendini oraya ait hisseden insanlar işini özveriyle yapacaktır. Ve iş yerinin ilerlemesine katkı sağlayacaktır.
            Aşk hayatımızda da aynı şekilde kime ait hisseder isek ona o kadar değer verip, severiz, benimseriz. Bu yüzden bu duyguyu karşımızdakine aşılamak adına sevgisini göstermeyen ve mezara götürmeye çalışan biri olmamalıyız değil mi ? =)

13 Mayıs 2015 Çarşamba

FARKINDALIK (Farkında Olmak veya Olmamak)

Uzun zamandır düşünüyorum niye böyle her şeyi sorguluyorum diye.. Çünkü sorguların sonucu mutsuzluğu getiriyor. Farkında olmak da burada başlıyor. İnsanın hayatındaki farkındalık arttığı kadar mutsuzluk da artıyor. Bunu bugün semiyotik dersini veren hocamızla paylaştım o da çok güzel bir örnek vererek açıkladı durumu bana . Sizlerle paylaşmak istiyorum.. ' Kuzuların olduğu bir yer düşünün.. Buradaki kuzulardan sadece birkaçı etrafındaki bıçağı ,kasapı tanıyor sadece onlar başına gelecekleri biliyor ve işin sonucunda bir marketin reyonunda yer alacağından haberdar. Diğer kuzular ise her şeyden habersiz otlamaya devam ediyor mutlu mesut geçiriyorlar vakitlerini. Endişe yok,kaygı, yok doğal olarak sıkıntı yapacakları bir şey yok. Ama sonuçta ne oluyor her iki tip kuzu da kesiliyor ve reyonda yerini alıyor. ' Buradan anlamamız gereken şu ki insanlar da böyle kimi bazı şeylerin daha az farkında, belki daha az bilgiyle belki biraz cahillikle mutlu oluyorlar yaşayıp gidiyorlar. Fazla araştıran duyarlı insanlar ise günümüz dünyasındaki kapitalist sistemin , olumsuzlukların farkında olduğu için mutsuz ve sonuç olarak hepimiz öleceğiz. Mutlu da olsak, mutsuz da olsak. Aslında yapmamız gereken şu ki değiştiremeyeceğimiz ölçüdeki şeyleri fazla düşünerek kendimizi bunaltmamalıyız. Gelin görün ki ben uygulayabiliyor muyum ? Nadir zamanlarda . Aklınızın bir köşesinde olsun istedim :)

8 Mayıs 2015 Cuma

Rock müzik sever bir dost bulamadım ya la...

Bulamadım .. Cidden şöyle rockçı bir grubun konserine gidip delice eğlenebileceğim bir dost,arkadaş bulamadım gitti.. Evet dostum var ama müzik tarzımız uyuşmuyor mesela :) Onu çok seviyorum halbuki çokta iyi anlaşıyoruz , çocukluk arkadaşım.. Ama benim dinlediğim müzikler onun başını ağrıtabiliyor. Onun dinledikleri ise beni bayabiliyor. Bu yüzden ortak dinlediğimiz bir sanatçının konserine gidebiliyoruz. Ama çok isterdim şöyle beraber bir Şebnem,Teoman,Zakkum veya Duman konserine gidip deli gibi eğlendiğim arkadaşları.. Üniversite yıllarımın son demlerindeyim. Bu bahar şenliğinde çok sevdiğim arkadaş grubumla konserlere gidip eğlenme planları yapıyordum. Ama onların hiçbiri bununla ilgilenmiyor. Zaten kızların 3'ü nişanlı , 1'i evli şaka gibi yaa EVLİİİİ ! Geçen yıl bana 'sefgülümm' diyen Büşram artık ellerin oldu bu konuda mutsuzum , ama o mutlu olduğu için de mutluyum :) Yaşımız henüz evlenmek için bence çoook gençç . 23 yaşındayım. İş hayatına atıldıktan sonra kız arkadaş grubuyla yapılacak çok güzel şeyler var daha. Bir sürü tecrübe, eğlence, geziler bizi bekliyor. Ee tabi bu evlenecek olan arkadaşlarımın da ilişkileri 3-4 yıllık olduğundan onları kınamıyorum. Haklarıdır isteyebilirler. Açıkçası herkesin kendi tercihi . ( Desem de hala benimle konsere gelen yoksa onları kınayacağım içten içeee işteee ohh olsunn ) Bu yıl da böyle biter. Seneye iş hayatına atılmış olursam inşallah orada karşılaşırım aynı frekansta buluşacağım bir ruhaa...